Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Hail! Rome! Victorious!


Μου αρέσει το Game Of Thrones,σας αρέσει το Game Of Thrones,σε όλους μας αρέσει το Game Of Thrones.
Έχω την αίσθηση όμως ότι στην Ελλάδα-μιας και κυρίως στα ελληνικά γράφω-έχει πάει τρόπον τινά 'άπατη' η συμπαραγωγή του HBO με το BBC και το RAI, της οποίας η καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία αποτέλεσε επί της ουσίας το κόκκινο χαλί για να αναλάβει αργότερα το HBO με μεγαλύτερο θάρρος-και τεχνογνωσία-το μεγαλεπήβολο project του Game Of Thrones: αναφέρομαι φυσικά στο μνημειώδες Rome.


Πρόκειται για μια κορυφαία ιστορική/δραματική σειρά η οποία έχει έχει ως χρονική αφετηρία τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ του Ιούλιο Καίσαρα και του Πομπηίου και τελειώνει στη δεύτερη σεζόν με την ήττα και αυτοκτονία του Μάρκου Αντώνιου στην Αίγυπτο,όλα μέσα από τα μάτια και τις ζωές 2 λεγεωνάριων της (δοξασμένης στη Γαλατία) 13ης Λεγεώνας του Καίσαρα, του Titus Pulo και του Lucius Vorenus.


Στην ουσία θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σειρά τρέχει 2 παράλληλες πλοκές,την ιστορική(όπου προφανώς όλοι ξέρουμε λίγο πολύ τι γίνεται)και αυτή των 2 πρωταγωνιστών και άλλων δευτεραγωνιστών, οι οποίες προφανώς μπλέκονται μεταξύ τους με άκρως ενδιαφέροντες τρόπους..
Γενικότερα το Rome, ενώ μένει προσηλωμένο στα βασικά ιστορικά γεγονότα και στην ουσία τους, δεν τα υπηρετεί τυφλά.Παραδείγματος χάριν,ο χαρακτήρας της Atia of the Julii, μητέρας του Οκταβιανού και ανηψιάς του Ιουλίου Καίσαρα(την οποία υποδύεται η βραβευμένη για την ερμηνεία της
 και πανέμορφη Polly Walker) είναι-τουλάχιστον όπως παρουσιάζεται στη σειρά-ένας φανταστικός χαρακτήρας,σημαντικότατος όμως για τη σειρά τόσο όσον αφορά την 'δευτερεύουσα' πλοκή όσο και-εμμέσως-την ιστορική.
Να σημειωθεί επίσης ότι οι δημιουργοί της σειράς-κατά τα δικά τους λεγόμενα-δώσανε μεγαλύτερη σημασία στην αυθεντικότητα παρά στην ακρίβεια του τελικού αποτελέσματος,ήτοι προσπάθησαν στο μέγιστο δυνατό βαθμό να χτίσουν τους χαρακτήρες με βάση όσα γνωρίζουμε σχετικά με τα ήθη και τα έθιμα των πολιτών,των στρατιωτικών και των ευγενών την εποχή της αυτοκρατορικής Ρώμης.
Προσθέστε στα παραπάνω ως έναν εκ των executive producers τον John Milius,σκηνοθέτη του Conan The Barbarian και σεναριογράφου του Αποκάλυψη Τώρα(κατά την ταπεινή γνώμη του precession of the equinoxes,αυτό το τελευταίο θα αποτελούσε από μόνο του  ικανό λόγο να τσεκάρει κάποιος το Rome!)και καταλαβαίνετε γιατί μιλάμε για μια εκ των κορυφαίων σειρών που έχουν γυριστεί ποτέ..Ειδικά η 1η σεζόν ξεπερνάει άνετα τις 2 πρώτες σεζόν του Game Of Thrones που έχουν προβληθεί(ορίστε το είπα!).
Δυστυχώς η σειρά ενώ ήταν προγραμματισμένη να διαρκέσει 5 σεζόν, τελικά κράτησε 2 λόγω υπέρβασης(η κακής εκτίμησης)κόστους, με το BBC να μην ανανεώνει το συμβόλαιο συμπαραγωγής που είχε συνάψει με το HBO..παρ'όλα αυτά, το Rome πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του  και να γίνει σειρά-φετίχ για πολλούς,του γραφόντα συμπεριλαμβανομένου.


Η Αυτοκρατορική Ρώμη και οι εκστρατείες του Ιουλίου Καίσαρα όμως,πέρα από την προαναφερθείσα τηλεοπτική σειρά ,αποτελούν πηγή έμπνευσης και για την γερμανική one-man martial industrial μπάντα με το όνομα Triarii.


Οι Triarii-στην ουσία ο Christian Erdmann-δισκογραφούν από το 2004 έχοντας προκαλέσει ένα σχετικό ντόρο στους αντίστοιχους κύκλους,καθώς το martial industrial τους(με έντονο το νεοκλασικό και το soundtrack στοιχείο, αλλά και με 'τσόντες' συμβατικής τραγουδοποιίας)δεν είναι κάτι το πρωτότυπο, αλλά είναι από τους πλέον ποιοτικούς εκπροσώπους του είδους σήμερα.Προσωπική αγαπημένη στιγμή από αυτούς το Piece Heroique του 2006,το οποίο παρέχεται από το Precession Of Equinoxes ως άψογο συνοδευτικό στη σειρά Rome που αναφέρεται παραπάνω...


...η το Rome προσφέρεται ως άψογη επέκταση της παραπάνω δισκάρας, ανάλογα το πως το εκλαμβάνετε εσείς



                                                                           
                                                                                      Iacta Alea Est

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Pay Your Respects To The Vultures,For They Are Our Future



'Death is the permanent cessation of all biological functions that sustain a living organism. Phenomena which commonly bring about death include biological aging, predation, malnutrition, disease, suicide, murder and accidents or trauma resulting in terminal injury.Bodies of living organisms begin to decompose shortly after death.'

No post in greek today due to lack of time, just the Death Crowning Innocence painting by George Frederic Watss, the Wikipedia definition to the End Of It All and the link to the last masterpiece-and probably my personal favorite-of the sound alchemists our futile world has known as Coil.
It's their final full-length(actually a compilation album)following the death of John Balance on 13 November 2004.Sleazy would follow 6 years and 12 days later.




                                                                                  Debitum Naturae

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Lullaby Ambiences


 Πριν από αρκετά χρόνια, έτυχε να με πάρει ο ύπνος ακούγοντας το Ikebukuro Dada του Merzbow, το οποίο είχα αντιγράψει σε CD-R από ψυχανώμαλο φίλο..Ενώ γουστάρω industrial και technoid noise γενικά(βλέπε ant-zen records), με το αγνό noise ποτέ δε τα πήγαινα ιδιαίτερα καλά.
Anyway,ενώ το album δε μου άρεσε, οι παντελώς ψυχεδελικές και παράδοξες σκηνές που έβλεπα στη φάση της υπναγωγίας ακούγοντας αυτά τα(εκ Ιαπωνίας προερχόμενα)στρώματα αγνού βιομηχανικού θορύβου με έκαναν να δω τη μουσική για πρώτη φορά κάτω από το πρίσμα του ακροατή που βρίσκεται στη μεταβατική φάση προς τον ύπνο.
Πάνω σε αυτή την οπτική της μουσικής λοιπόν φαντάζομαι, ο Αμερικανός guru του ambient Robert Rich κυκλοφόρησε ένα 7ωρο(!!) album, προορισμένο να ακούγεται σε αυτή την εγκεφαλική κατάσταση με σκοπό να επηρεάσει τα όνειρα του ακροατή στην υπναγωγική φάση.Και πιστέψτε με, λειτουργεί πολύ καλά.
Αν λοιπόν θέλετε να δώσετε μια νέα διάσταση στις ώρες ανάπαυσης σας(η απλά λόγω της κρίσης δεν έχτε λεφτά να αγοράσετε ψυχότροπα και προσπαθείτε να τριπάρετε εναλλακτικά)εδώ είστε.Προτεινόμενος τρόπος ακρόασης από τον συνθέτη, σε χαμηλή ένταση με ακουστικά η ηχεία γύρω σας.
To Precession Of The Equinoxes(ως ινδικό χοιρίδιο),εγκρίνει.









Και λινκ:   The Dreamer Is Still Asleep



Lurker Of The Pacific

Το 1997, το National Oceanic And Atmospheric Administration(ερευνητικός οργανισμός των ΗΠΑ με σκοπό τη μελέτη των ωκεανών και της ατμόσφαιρας)ανίχνευσε ένα περίεργο σήμα βαθιά στον Ειρηνικό Ωκεανό, δυτικά της Νοτίου Αμερικής.Περίεργο-κατά τον Christopher Fox του NOAA-αφενός λόγω της τεράστιας έντασης του, καθώς έγινε αντιληπτό από το δίκτυο υδροφώνων του NOAA σε ακτίνα 5000 χιλιομέτρων,αφετέρου γιατί η ταυτότητα του ήχου (λόγω των διακυμάνσεων στη συχνότητα του)θα μπορούσε να παραπέμψει σε ήχους που βγάζουν θαλάσσια πλάσματα, όπως πχ η φάλαινα.



Με τη σημαντική διαφορά βέβαια ότι καμμία φάλαινα-όπως και κανένα καταγεγραμμένο θαλάσσιο πλάσμα γενικότερα-δεν μπορεί να βγάλει ήχο που να γίνει αντιληπτός από υποβρύχιους αισθητήρες σε ακτίνα 5000 χιλιομέτρων..αν επρόκειτο για έμβιο ον, θα έπρεπε να είναι ΠΟΛΥ μεγαλύτερο από οτιδήποτε γνωρίζουμε μέχρι ήμερα πως ζει στον πλανήτη μας.
Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι το γεωγραφικό στίγμα που τοποθετείται η πηγή του ήχου..
Κάτι άλλο όμως συν τοις άλλοις πέφτει εκεί (σχετικά) κοντά..η μυθική πόλη R'lyeh όπου σύμφωνα με την μυθολογία Cthulhu και το διήγημα Call Of Cthulhu(τη συνέχεια τη γνωρίζετε φανταζομαι) παραμένει σε ανενεργή κατάσταση ο ομώνυμος Μεγάλος Παλαιός!!Τσεκάρετε και συγκρίνετε τα 2 χαρτογραφήματα, μιλάμε για διαβολική σύμπτωση...
To Precession Of The Equinoxes δεν ανήκει κατ'ανάγκη στα Lovecraft-ικά αρρωστάκια(αν και είναι Lovecraft-ικό αρρωστάκι και αυτό)που πιστεύουν στην πιθανότητα η μυθολογία Cthulhu να έχει κάποια βάση η ψήγματα αλήθειας,στηρίζοντας το στο ότι ο Lovecraft είχε στην κατοχή του μεγάλο όγκο βιβλιογραφίας συσχετιζόμενο με το απόκρυφο και με διάφορες μυθολογικές δοξασίες ανά τον κόσμο(εδώ κάποιοι πιστεύουν ότι το Necronomicon ενδεχομένως είναι υπαρκτό).
Όσο κι αν ερεθίζεται στην ιδέα(κάθε φορά ας πούμε που χρησιμοποιεί αστικές συγκοινωνίες, πετυχαίνει στην τηλεόραση δελτία ειδήσεων η ακόμη χειρότερα, τούρκικες σαπουνόπερες)ενός γιγαντιαίου πλάσματος που θα δώσει ένα τέλος στο μίζερο αυτό είδος(εγώ και λίγοι εκλεκτοί θα επιβιώσουμε φυσικά ως ακόλουθοι του χεχε), δεν παύει να παραμένει ρεαλιστικό.
Άλλωστε και ο Μεγάλος Παλαιός να κείτεται στα βάθη του Ειρηνικού, αν δε βιαστεί λίγο(στην δική του αντίληψη χρόνου πάντα)μάλλον θα του στερήσουμε τη χαρά, καθώς θα έχουμε αυτοκαταστραφεί μόνοι μας με παγκόσμιο πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Για οποιονδήποτε άλλο έχει παρόμοιες ονειρώξεις, υπάρχει ένα album που κατά την άποψη του γραφόντα μπορεί να προσομοιώσει σε μεγάλο βαθμό τις εικόνες που θα έστελνε στον ύπνο σας ο Μεγάλος Παλαιός, δείχνοντας σας αυτά που είναι και-κυρίως-αυτά που έπονται.
Ενα album εξίσου μυστηριακό, απόκοσμο και μεταποκαλυπτικό:







Το ομώνυμο album των Lurker Of Chalice, one-man project του Wrest(τσέκαρε επίσης τους φοβερούς και τρομερούς Leviathan), ένα φοβερό ambient/black metal ψυχεδελικό αριστούργημα, το οποίο αποτελεί κατά το Precession Of The Equinoxes, το magnum opus του.
Ακούστε το λοιπόν με κατάνυξη, εικονοποιήστε το στο μυαλό σας και μην απογοητεύεστε.Ακόμη κι αν ο ήχος που ανιχνεύθηκε στον Ειρηνικό προήλθε από το λιώσιμο κάποιου τεράστιου παγόβουνου(η πλέον προσφιλής και λογική θεωρία), μη χάνετε τις ελπίδες σας:αφενός ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι μιας και εξακρίβωση δεν έγινε ποτέ, αφετέρου 16 χρόνια δεν είναι πολλά στην χρονική αντίληψη ενός αρχέγονου πλάσματος:μόνο μια στιγμή....

                                                                          Oneiroscope

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Axis Of Blood




Όπως και οι περισσότεροι φαντάζομαι,έτσι κι εγώ άκουσα για πρώτη φορά το όνομα του Michael Moynihan από το βιβλίο Lords Of Chaos, όντας ο ένας από τους 2 συγγραφείς του.Το οποίο βιβλίο,παρ'ότι προ'ι'όν εκτενέστατης δημοσιογραφικής έρευνας, αντικειμενικό δύσκολα θα το χαρακτήριζες καθ'ότι αφενός περιστρεφόταν υπερβολικά γύρω από τον (celebrity) Varg Vikernes, αφετέρου(δίνοντας υπερβολική βαρύτητα στις απόψεις του)προσπαθούσε να δώσει στο black metal περισσότερο το χαρακτήρα μιας πολιτισμικής επανάστασης απέναντι στο χριστιανισμό,επί της ουσίας όμως εν ονόματι των πατρώων παγανιστικών θεοτήτων και κουλτούρας.






Επιχειρούσε εν τέλει να παρουσιάσει(με πολύ κομψό τρόπο οφείλω να παραδεχτώ)το black metal ως μια επανάσταση του παγανιστικού συλλογικού ασυνείδητου απέναντι στην θρησκεία της παγκοσμιοποίησης(χριστιανισμός).Ως προς αυτό το τελευταίο, ιδιαίτερη προσοχή δώστε στον καταπληκτικό επίλογο του βιβλίου,γραμμένο από τον Gerhard Hallstatt.


Παραπάνω δε θα επεκταθώ(άλλωστε το θέμα σηκώνει αρκετή συζήτηση),όπως και να'χει όμως το Lords Of Chaos και από καθαρά δημοσιογραφικής έρευνας μόνο,αποτελεί ένα(μοσχοπουλημένο) must για τους οπαδούς του 90's σκανδιναβικού(κι όχι μόνο)black metal.Κι ας μην έχει ο Vikernes την καλύτερη άποψη για το βιβλίο και τον Moynihan σήμερα.

O Moynihan πάραυτα είναι ένας ενδιαφέρον τύπος,τουλάχιστον βάσει της αντίληψης που έχει το Precession Of The Equinoxes για τους ενδιαφέροντες τύπους.
Και πως μπορεί να μην είναι ενδιαφέρον ένας τύπος ο οποίος ήταν κολλητός του Boyd Rice στα 90's(όχι πια),μέλος της Εκκλησίας του Σατανά(όχι πια),περιγράφει τον εαυτό του πλέον ως ριζοσπαστικό συντηρητικό(κατά την προσωπική μου άποψη πάντα,οι απόψεις του βρίσκονται πολύ κοντά στον Εθνικό Αναρχισμό),είναι εκδότης,συγγραφέας και μουσικός?
Σε αυτό το τελευταίο θα σταθώ περισσότερο,μιας και όταν πρν χρόνια πρωτοάκουσα το
Blot:Sacrifice In Sweden,το live album των Blood Axis(της martial industrial/neofolk μπάντας της οποίας ιδρυτής είναι ο Moynihan) έπαθα μεγάλη πλάκα.


  Οι Blood Axis είναι στην ουσία ο Moynihan μαζί με την σύζυγο του Annabel Lee(εσχάτως προστέθηκε στη μπάντα και ο Robert Ferbrache των Αμερικανών neofolk πρωτεργατών Changes,των οποίων τα albums επανακυκλοφόρησε ο Moynihan μεσω της δικής του Storm Records).
Σε αυτό το ηχογραφημένο στη Σουηδία live album(στο οποίο παραδόξως, κόσμος δεν ακουγεται!)για ένα επετειακό φεστιβάλ της Cold Meat Industry,θα ακούσετε κομμάτια τόσο από διάφορες συλλογές στις οποίες είχαν συμμετάσχει, όσο κι από το ντεμπούτο της μπάντας, πολυ πιο δυναμικά και 'φολκλορικά' εκτελεσμένα(να είναι καλά το βιολί της Annabel).
Μουσικά και στιχουργικά μιλάμε για μια πολυδιάστατη μπάντα, κατόρθωμα αν σκεφτούμε ότι τόσο το neofolk όσο και το martial industrial ήταν από τότε τρόπον τινά κορεσμένα(πόσο μάλλον σήμερα..),αφετέρου η μουσική των blood axis βασιζόταν-μέχρι τότε τουλάχιστον-σε μεγάλο βαθμό σε samples και διασκευές άλλων συνθέσεων.
Κι όμως, μιλάμε για φοβερά κομμάτια με ψυχή φωτιάς.
Ακούστε για παράδειγμα στην live έκδοση το (πιθανότατα αγαπημένο μου κομμάτι από αυτούς) Bearer Of 1,000 Eyes-Lord Of Ages: στίχοι από ένα ποιήμα του Rudyard Kipling για την Μιθρα'ι'κή λατρεία, με ενσωματωμένη μελωδία(από τη μέση και μετά) το..Overture To The Sun απο το soundtrack του Κουρδιστού Πορτοκαλιού!!Δ-ε-ν π-ε-ρ-ι-γ-ρ-ά-φ-ε-τ-α-ι.


                                                                


                                                                                 Hail To The Lions

Precession Of The Equinoxes

Η μετάπτωση των ισημεριών(εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία) που έχει δώσει το όνομα της στο blog, είναι επί της ουσίας το αποτέλεσμα του φαινομένου της διαρκούς αλλαγής της κατεύθυνσης του άξονα της Γης με τέτοιο τρόπο ώστε ο άξονας της να συμπληρώνει έναν πλήρη κύκλο κάθε 26.000 χρόνια περίπου.







Είναι ένα φυσικό φαινόμενο το οποίο πρωτοπαρατηρήθηκε από τον Ίππαρχο, θεμελιώδους σημασίας για την αστρονομία αλλά και τον μυστικισμό καθώς και διάφορες εναλλακτικές θεωρίες ιστορίας(ως προς αυτό το τελευταίο,τσεκάρετε το αρκετά ενδιαφέρον-αν και αιρετικό-βιβλίο του Graham Hancock, Fingerprints Of The Gods,στην Ελλάδα Αποτυπώματα των Θεών από τις εκδόσεις Λιβάνη).


Από μυστικιστικής απόψεως, πλέον εδώ και λίγες εκατοντάδες χρόνια είμαστε στην μετάβαση από την εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου(βάσει της θέσης των ισημεριών σε σχέση με τους αντίστοιχους αστερισμούς) όπου-υποτίθεται πως-μετά από μια μεγάλη περίοδο αναταραχών θα επέλθει ένας μεγάλος επαναπροσδιορισμός των ανθρώπινων αξιών και μια γενικότερα πιο συνειδητοποιημένη πνευματικά εποχή.Whatever.Από παγκόσμιες αναταραχές πάντως στην εποχή μας, άλλο τίποτα.

 Από τη δική μου σκοπιά,πέραν του ενδιαφέροντος που τρέφω για την αστρονομία,πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο μεγάλης συμβολικής σημασίας(μην υποτιμάτε τη δύναμη των συμβόλων,από την κατά Jung ασυνείδητη αρχετυπική τους σημασία μέχρι το logo της αγαπημένης σας μπάντας..) αφού κατά κάποιο τρόπο αποτελεί ένα σημείο τομής του σύγχρονου με τον αρχαίο κόσμο, της επιστήμης με το απόκρυφο,του παράδεισου με τη γη(συνδυασμός χριστιανικής πίστης και πτολεμα'ι'κού μοντέλου,περαστικά σας) καθώς και-όπως θα έλεγε ο ίδιος ο Hancock-της ιστορίας που γνωρίζουμε με τα κομμάτια της ιστορίας που αγνοούμε.

Και ως τέτοιο μάλλον το εκλαμβάνουν οι άνθρωποι και για αυτό θα συνεχίσει να εξιτάρει το μυαλό τους με ποίκιλους τρόπους για αρκετές γενιές ακόμα,άλλοτε με ενδιαφέροντα αποτελέσματα,άλλοτε όχι και τόσο(εσχατολογικά/αστρολογικά mumbo jumbo,καταστροφολογία made by mayas και δε συμμαζεύεται)..

Στα ενδιαφέροντα αποτελέσματα, σίγουρα περιλαμβάνεται και η παρακάτω heavy metal κομματάρα